Η διαμεσολάβηση είναι μια μέθοδος εξωδικαστικής επίλυσης ιδιωτικών διαφορών, στην οποία τα μέρη, με τη βοήθεια και συνδρομή του διαμεσολαβητή, δηλαδή, ενός τρίτου, ανεξάρτητου και ουδέτερου ως προς τα μέρη προσώπου, επιχειρούν να καταλήξουν μέσω της διαπραγμάτευσης μεταξύ τους, σε μία βιώσιμη και αμοιβαία ικανοποιητική διευθέτηση της διαφοράς τους. Στη διαρθρωμένη αυτή διαδικασία μπορούν να επιλυθούν όλες οι διαφορές ιδιωτικού δικαίου εφόσον τα μέρη έχουν την εξουσία να διαθέτουν το αντικείμενο της διαφοράς τους και συμφωνήσουν να υπαχθούν στη διαδικασία αυτή (ενδεικτικά αστικές διαφορές, οικογενειακές, μισθωτικές, εργατικές κλπ).  Η επιτυχής έκβαση της διαμεσολάβησης ολοκληρώνεται με τη σύνταξη έγγραφης συμφωνίας η οποία εφόσον κατατεθεί στο αρμόδιο δικαστήριο, μπορεί να καταστεί τίτλος εκτελεστός. Στα πλεονεκτήματα της διαδικασίας διακρίνουμε την ταχύτητα στην επίλυση της διαφοράς, την ελεγχόμενη , με κυριότερα την ταχύτητα επίλυσης της διαφοράς, την εξοικονόμηση κόστους και το απόρρητο της διαδικασίας.